www.pifactory.fora.pl

Araneus

Sasha Triboshkiev
-Jakby to było cokolwiek, to by się tym tak nie interesowali bibliotekarze z Polis, bo po byle co się nie wyprawia stalkerów do biblioteki – powiedział Mad.
-No jakaś prawda w tym jest- Przytakując odpowiedział mu Kirył.
Zegar zaczął wybijać pełną godzinę
-To na nas czas – powiedział Gustaw, wszyscy zaczęliście się zbierać do drezyn, a Kirył uiścił opłatę za trunek.

Prof. Rafaił Zhukow

Ludzie zaczęli się zbierać w okół drezyn.
-Powiem dowódcy że chcesz dołączyć – Rzekł Mikołaj i odszedł w stronę drugiego stalkera.

Sasha Triboshkiev

Wychodzicie z baru i udajecie się w stronę drezyn, wszyscy już prawie przy nich są. Podchodzisz bliżej i widzisz nową twarz, okulary na niebieskich oczach, człowiek wygląda na mniej więcej w twoim wieku. Podchodzi do niego mikołaj i coś mówi, a za chwilę staje na drezynie i objaśnia całej grupie:
- Oto nasz nowy towarzysz Rafaił!

Prof. Rafaił Zhukow

Mikołaj wraca do ciebie i mówi:
-Dowódca zgodził się, ale mam cię pilnować więc nie rób głupstw.
Potem wchodzi na drezynę i przedstawia cię reszcie:
-Oto nasz nowy towarzysz Rafaił!

Wszyscy

Załadowaliście się na pierwszą drezynę, wraz z dowódcą-stalkerem i Mikołajem-stalkerem. Zanim drezyny ruszą dowódca krzyczy:
-Jeśli ktoś coś musi załatwić, albo gdzieś coś zostawił to ruchy i wracać na drezyny!

Kachimi

Sasha Triboshkiev
Czekam i nic nie robię. Daję tylko rękę Rafaił'owi i przedstawiam się.

Rywciu

Prof. Rafaił Zhukow
Podaję również rękę Sashy uśmiechając się i poprawiając okulary. Odwracam się w stronę dowódcy Stalkera
- Dowódca pozwoli, tylko pożegnam się z żoną, nie wiem co może mnie tam spotkać
Jeśli dowódca się zgodzi, biegnę do domu

Araneus

Sasha Triboshkiev
Czekasz. Widzisz tylko jak Rafaił zeskakuje z drezyny i biegnie do domu.

Rafaił Zhukow

Zeskakujesz z drezyny i biegniesz do domu. Wbiegasz zdyszany, a Tania mówi:
-O, wreszcie jesteś, masz wszystko?-

Matija Matow
Idziesz wraz ze swoimi dobrymi kompanami, stalkerem Karojewiczem i trudniącym się tym samym fachem Zygmuntem, przez zniszczoną ulicę Moskwy. Zygmunt trzyma w ręku worek z łupami. Do wejścia do metra zostało jakieś jeszcze 100, albo 150 metrów. Ty i Karojewicz macie odbezpieczone kałasze. Wszyscy stąpacie ostrożnie i powoli, a jedyny dźwięk jaki słychać to ciche wypuszczane i wciągane powietrze przez maski gazowe oraz kroki odbijające się echem od ścian budynków. Spoglądasz na zegarek, zostało ci 10 minut i będziesz musiał wymienić filtr w masce. Nagle, ów spokój przerywa głośny skrzek, a nad wami przelatuje cień bestii.
-Szybko pod ściany domów! - krzyczy Zygmunt i zrywa się biegiem.
Był za wolny, bestia wylądowała na nim przygniatając go do ziemi i wbijając w niego swoje olbrzymie szpony. Wszystkie łupy przepadły, a twój przyjaciel nie żyje. Jedna chwila wystarczyła by przyjrzeć się bestii, podłużny lekko pokryty sierścią (zresztą jak i reszta ciała) pysk, olbrzymie kły i dwoje czarnych ślepi - przez jedno przechodzi paskudna szrama, potężne skrzydła wyglądające jak u nietoperza, dwie łapy zakończone ostrymi szponami i ogon. Bestia schyliła się i zaczęła zjadać twojego towarzysza, a Karojewicz krzyknął:
-Teraz biegiem, za mną do wejścia!
I rzucił się biegiem przez zniszczona ulicę, pomiędzy wrakami samochodów.
Wiesz, że to jedyna szansa na przeżycie, bo kule nie zrobią zbyt dużo owemu potworowi.

Kachimi

Sasha Triboshkiev
Cóż... Czekam dalej, wspominając rodzinę, możliwe, że już nigdy ich nie zobacze, lecz staram się władować w siebie trochę optymizmu.

Rywciu

Prof. Rafaił Zhukow
Podchodzę do Tanii, obejmuję ją
- Taniu, kochanie, nie mam zbyt wiele czasu, więc przyszedłem się pożegnać przed wyjazdem
Patrzę na nią i całuję w usta
- Masz tutaj naboje
Oddaję Tanii wszystkie naboje do kałacha
- Mnie one mogą się już nie przydać
Idę spakować swoje najpotrzebniejsze rzeczy do torby *to co mam wypisane w ekwipunku*

mlocus

Matija Matow
Szta Kurw... job twoja mac - bywaj stary druchu Pędem zasówam w stronę wejścia, kiedy przechodze przez właz ostatni raz spoglądam na gada który zabił mojego przyjaciela Kiedyś znajdę sposób żeby się was pozbć cholerne poczwary - przysięgam. Opuszczam się do tunelu jeśli mozna tu już spokojnie oddychać ściągam maskę i szukam swojego kompana mam nadzieję że choć jemu nic nie jest.

Araneus

Prof. Rafaił Zhukow
Tanię oszołomiło to co powiedziałeś, zanim zdołała dojść do siebie, zdążyłeś spakować najważniejsze rzeczy.
-Jak to... Wyjazdem!? - łzy poleciały jej z oczu - ale... nie możesz wyjechać. Co ty sobie myślisz! - jej rozpaczliwy głos zaczął przechodzić w krzyk - nie możesz! rozumiesz, nie możesz mnie zostawić samej! Ja... ja nie pozwalam!

Matija Matow
Wszystko stało się tak szybko. Jak tylko Karojewicz krzyknął, rzuciłeś się biegiem do najbliższego zejścia. Przed tobą był twój kompan, a za tobą trzymetrowa bestia, która postanowiła was gonić. Wzniosła się w powietrze i zaczęła próbować was złapać szponami. Więc co chwilę musiałeś padać na ziemię by uniknąć spotkania z ostrymi i mocnymi pazurami. Straciłeś z oczu Karojewicza, ale biegłeś dalej. W końcu wpadłeś do śluzy którą zatrzasnąłeś za sobą, szczęki kłapnęły za nią. Przeszedłeś przez drugie drzwi śluzy i Wszedłeś do ciemnego korytarza, prowadzącego w dół.
-Matij? Matij, to ty?- słyszy głos Karojewicza - Dzięki bogu! Nic ci nie jest?

Sasha Triboshkiev

-Sasha! Idź i zobacz co jest z tym Rafaił, czekamy na niego i czekamy. - mówi do ciebie Stalker, wskazując palcem na dom Rafaiła.

Kachimi

Sasha Triboshkiev
Da, już idę... Ruszam w kierunku wskazanego domostwa, gdy jestem blisko mówię głośno Rafaił?! Rafaił człowieku ruszaj się!

Rywciu

Prof. Rafaił Zhukow
Słysząc jak mnie wołają, podchodzę do Tanii, obejmuje ją
- Kochanie, muszę wyjechać. Pamiętasz co sobie obiecaliśmy? Że zrobimy wszystko aby żyć w lepszym świecie. Dlatego muszę tam pojechać, dla lepszego świata, dla ludzi, dla nas...
Po tych słowach całuje ją w usta
- Kocham Cię i obiecuję Tobie że wrócę wkrótce
Po czym się uśmiecham

mlocus

Matija Matow

Tak Karo to ja to niestety tylko ja milknę na chwilę rozglądam sie czy jesteśmy w jakimś znanym mi kawałku tuneli. Przysiegam Ci Karo mam już dość tych cholerstw straciliśmy kolejnego dobrego człowieka a wcale nie jest nas coraz więcej / a co zyskaliśmy cholerne nic Staram się uspokoić i zebrać myśli, Kilka głębokich wdechow i powinno być ok. Co Robimy dalej wracamy i szukamy towaru? Może ten gad za jakiś czas odleci - co myślisz?

Araneus

Prof. Rafaił Zhukow
-Dobra... tylko już idź... idź sobie razem z tymi swoimi bajkami o lepszym jutrze - mówi Tania.
Zza drzwi dobiega głos:
-Rafaił?! Rafaił człowieku ruszaj się!

Matija Matow
-Odleci?! Ten pieprzony ptak założył sobie niedaleko gniazdo, on tu ma żerowisko. To już 7 stalker którego zabił, a trzeci którego znałem. Chodź wracamy... - mówi Karojewicz i rusza w ciemność.

PS: Kachimi ty czekasz na Rafaiła więc nic nie piszę dla twojej postaci.

Rywciu

Prof. Rafaił Zhukow
Uśmiecham się do Tanii. Obracam się i kieruje się stronę drzwi
- Już idę
Wychodzę z domu i kieruje się w stronę ekipy

Kachimi

A ja!?

mlocus

Matija Matow

Karo jak on tu ma gniazdo to znajdzmy skurw... i wykończmy możemy przygotować płapkę i pozbyć się zasrańca raz na zawsze - już nikogo więcej nie ukatrupi, trochę ładunków wybuchowych i już gada nie ma a możeprzy okazji znajdziemy coś użytecznego -hmmm co myślisz
Idę za nim tunelami starając się go przekonać do swojego pomysłu.