www.pifactory.fora.pl

Rywciu

A wiec tutaj prosze o tworzenie postaci Smile

Araneus

Gdzie się będzie toczyć akcja? (W sensie jaki kraj)

Rywciu

W USA

twórzcie postacie, ja zacznę sesję po woodstocku Smile

Rywciu

I jak tam z postaciami?

bo czekam na nie z rozpoczęciem sesji

Araneus

Nie przeszkadzało by ci jakbym był jakimś wojakiem, odłączonym od reszty swojego oddziału?

Rywciu

Nie, to jest wasza decyzja kim gracie. Grajcie takim w których najlepiej się wczujecie

Looka

James Knowles

Mechanik

Robić smaczne kotlety
Rozpoznawać i naprawiać typy pojazdów
Rozmawiać w języku Suahili

Klucz teleskopowy
Zestaw narzędzi
Plecak
Zapas kotletów na 3 dni dla 3 osób

Historia będzie dostępna w pliku .txt

Gabo

Bolesław Chodkiewicz

Rzeźnik

umię zabijać zwierzęta, .... i je zjadać Very Happy

Jestem silny

Przy sobie mam tasak, zakrwawiony fartuch no i gogle aby mi krwi do oczu nie napadało

Urodziłem się w Polsce, w małej miejscowości o nazwie Żagań 3 maja 1982 roku. I właściwie to tyle z ciekawostek. od 16 roku życia pracuję w Rzeźni ojca. Jako, iż jestem nieprzeciętnej brzydoty, wybuchowego i egoistycznego charakteru jestem kawalerem.

Araneus

Michael Connor

Żołnierz

Umiem strzelać i to mi wychodzi najlepiej. Z walką wręcz też mi nie idzie najgorzej.

Nóż
M4A1
Glock
kamizelka taktyczna
kamizelka z kevlaru
resztki racji żywnościowych

Kim jestem... Nie pamiętam. Wiem tylko tyle, że kiedy rozpoczęła się ta cholerna epidemia, zostałem wysłany z całą moją jednostką by utworzyć kordon i zabić zarażonych - przynajmniej tak nam powiedziano. Pierwszego dnia utworzyliśmy drugi kordon, pierwszy był blisko epicentrum zarazy. Widok miasta był przytłaczający: zamieszki, podkładany ogień by powstrzymać zarażonych. Na początku nie mieliśmy pojęcia z kim mamy do czynienia. Drugiego dnia dostaliśmy wiadomość, by się przygotować do obrony:
- pierwszy kordon padł, wycofujemy się do was.
Tak brzmiał meldunek. Kiedy przyszli, ci z pierwszego - coś było nie tak... cali pogryzieni, ranni. "Co tam się do cholery działo" ta myśl ciągle zaprzątała mi głowę. Ranni coś bredzili o krwi i chodzącej śmierci. Około w południo naszli nas zarażeni, wtedy zrozumiałem. Słychać było tylko huk broni. w nocy z drugiego dnia na trzeci, nasz kordon padł. Ranni z pierwszego kordonu zaczęli nas atakować...
-Michael, Michael do cholery, jesteśmy atakowani! Wstawaj! - krzyczał John.
Zerwałem się biorąc swoje M4A1, glocka i dwa granaty. Wybiegliśmy w piątkę z namiotu. Wszędzie była krew i zarażeni, nieliczni walczyli, my uciekliśmy do budynku i okopaliśmy się na dachu budynku. Czekaliśmy dwa, może trzy dni na ratunek. W tym czasie widziałem ludzi ukrytych w czołgach, którzy wychodzili pojedynczo i ginęli. W końcu odebraliśmy sygnał, powiedzieli, że wyślą śmigłowiec. Zarażeni wdarli się na górę, otworzyliśmy ogień i... uciekałem bez amunicji, ale dla niepoznaki z włożonym magazynkiem do M4 i glocka. Nie wiem jak długo wędrowałem, ale nie spotkałem ani jednej żywej duszy.